zaterdag 2 mei 2009
We zijn maar met een kleine bbc-groep, omdat Hans, Berjan, Bert en Marjolein helaas verhinderd zijn.

Anton laat ons een prachtig door hem gebonden boek zien van een vogelgids. Geheel toepasselijk heeft hij de snedes bewerkt. Eerst heeft hij er rijst op gestrooid en is toen gaan spatten met verf, zodat er een blauwe lucht met wolken ontstond waarin de vogels vliegen.
Het stempeltje van de vliegende vogel heeft hij zelf uit een gum gesneden en daarna gebruikt om er op de gespatte kopsnede mee te stempelen.
Als bindwijze heeft hij de techniek van opgezette platten toegepast. Op het voorplat heeft hij een zwaan in leer opgelegd, volgens de bas-reliëftechniek die Cambras beschrijft in Het Complete handboek Boekbinden, (pp.156/157). Hij maakte eerst een zeer dunne stift voor de foliepen, om een uiterst dunne lijn op het leer te kunnen trekken langs het ontwerp van de zwaan op overtrekpapier. Daarna heeft hij nog eens een aantal keren de lijnen overgetrokken met een warme foliepen, zodat de contouren van de zwaan goed te zien waren.

Op wit/beige, door hem zeer gedund, leer plakte hij vervolgens de op overtrekpapier staande tekening van de zwaan en knipte het ontwerp uit. Daarbij kwam hij tot de ontdekking dat je zo'n dun stukje leer het beste eerst kunt behandelen met wat stijfsel, zodat het zijn vorm niet verliest. Daarna heef hij het uitgeknipte figuur tussen de contouren op het voorplat gekleefd en met de foliepen de randen bewerkt tot hij een mooie afwerkingslijn had.

Zo heeft hij eveneens het kleine zwaantje op de rug gemaakt.

De titel heeft hij op het voorplat rond uitgelijnd en met de foliepers gedrukt.

Bradelband gemaakt door Anton
Ook de leren kapitaaltjes maakte hij volgens de aanwijzingen van Cambras (pp. 59-61).

gespatte en gestempelde kopsnede door Anton,
met kapitaaltje van dunne leren reepjes.
Jaap bespreekt zijn problemen die hij tegenkwam bij het maken van de perkamenten spitselband, volgens de eerste door Goddijn beschreven methode. O.a. de naar binnen gevouwen perkamenten randen aan de voorkant van het boek wilden niet haaks blijven. En het gestuikte kapje bezorgde hem eveneens problemen.

Nu is hij met de tweede beschreven methode bezig en hoopt de eerder tegengekomen problemen bij dit boek beter op te kunnen lossen.

spitselband gebonden door Jaap
De middag besteden we aan het experimenteren met het maken van marmers. We werken met drukkersinkt op een grond van 'Marble Medium', een poeder van het merk 'Deka' voor het maken van marmergrond, gekocht in Duitsland bij Galerie Smend. (www.smend.de)
De eerste poging om dit poeder op te lossen mislukt, omdat het poeder (50 gr.) direct klontert als het met het water (10 liter) in aanraking komt, ondanks ons krachtige roeren.
De tweede poging mislukt eveneens. We dachten toen slim te zijn door het poeder (weer 50 gr.) al roerend eerst met een kleine hoeveelheid water aan te lengen, maar helaas, het werd één grote klomp die niet meer op wilde lossen.

De derde poging slaagde beter: het poeder beetje bij beetje in een kom met een draaiende mixer toevoegen. Maar op gegeven moment leek de oplossing verzadigd en ontstonden er weer klontjes.
De vierde poging werkte subliem: krachtig roeren met een garde in een klein laagje water en beetje bij beetje het poeder toevoegen. Daarna de aangelengde massa verdunnen tot de benodigde liters.

Nadat het mengsel de aangeraden 30 minuten gerust had, verdeelden we de hoeveelheid grond over twee bakken en kon het opbrengen van druppels inkt beginnen. Wat een genot te zien dat de verf in cirkels bleef drijven!!





Omdat we de grond te dik vonden, voegden we nog wat water toe, zodat we uiteindelijk werkten met een verhouding van 50 gr. poeder op 20 liter water.
En zo ontstond het ene patroon na het ander, meer of minder geslaagd, maar tot grote tevredenheid en enthousiasme voor een ieder van ons.

En aan het einde van de middag kunnen we allemaal met geheel of gedeeltelijke bruikbare papieren én met heel veel plezierige herinneringen en drieste plannen huiswaarts gaan.